Kar beyazı,Güvercinlerimizi hatırlarmısınız bilmem.
Çiftliğin en nadide üyelerinden bizim için,
Sonbahar'ın başlaması ile çiftlik işlerinde sakinlik başlıyor.Bu sakinlikten faydalanıp Güvercilerimizin yuvası için vakit ayıra bildik.Şu ana kadar atölyemi onlarla paylaşıyordum :)
Atölyenin halini siz düşünün,neyseki onlar yuvalarına bende atölyeme kavuştum.
Güvercinlerimizin yuvasını evimize yakın bir alanda seçtik,kontrolümüz daha kolay olsun ve görsel olarakta bizi mutlu etsin.
Tilki,Sansar gibi hayvanlardan korumak için zemine beton atarak çalışma başladı
Duvarlarımızı köyde yıkılan bir evin biriketleri ile ördük.
Eski malzemeleri dönüştürüp tekrar hayata kattık :)
Duvarlar yükselmeye başlayınca,kümesimizin hatlarıda ortaya çıkmaya başladı.
Kümesin ön duvarındada yine daha önce kullanılan ateş tuğlaları ile renklendirdik.
Duvarları sıvayıp,
Ateş tuğlalarınıda taş motoru ile temizleyip ortaya çıkardık.
Evimizde kullandığımız cam kapının bir kanadını yeşile boyadık ve yatay çevirip pencere yaptık.
Burhaniyeye ilk geldiğimiz zaman hurdacıdan aldığımız balkon demirleri vardı,Çiftliğin ana kapısında kullanmak için plan yapmıştım fakat Örümcek kapıyı yapınca bu malzemeyede ihtiyacım kalmadı.Arkasına saç bir levha takıp uygun renklere boyadık ve yerine monte ettik.
Artık kuşlarımızın sıcak ve sempatik yuvaları hazır gelsin şirin yavrularrrr.
Kış iyice bastırmadan paletlerimizle birde odunluk hazırladık.
Etrafınıda havuz naylonu ile kapladık
Kış süresince rahatız odunlarımızda güvence altında :)
Kışlık ekinleri hazırlamak için uygun zamanda oluştu,Cin Ali çiftliğinde yine bir ilk yaşadık
bu kış Buğday ektik topraklarımıza.
Bizim için çok heyecan vericiydi.Toprakla yeni tanışan iki insanın,ekmeklerini yapacak ana maddeyi
kendi topraklarından elde etmek için çaba göstermesi ve bu insanlarında biz olması,masal gibi.
Toprağımızı sürüp ekilecek duruma getirdikten sonra.Gülbin ve komşumuz süleyman abimizle birlikte belimize bağladığımız çarşaf parçalarına Tohumlarımızı doldurup,rüzgara karşı savurduk ve tohumları toprakla buluşturduk.Bundan sonra iş Toprak anaya kalıyor o bizden daha deneyimli ona emanet tohumlarımıza iyi bakacağını ve verimli hasatlara imkan tanıyacağını umuyoruz.
Niyetler güzel ama bu işin para kazanmak için yapılmayacağınıda öğrendik,içimiz yandı.
Bir zamanlar tarım ülkesi olduğumuza inanmak zor.Tohum,gübre fiyatları,ekim ve hasat için harcanacak parayı toplayınca elde edilen Buğdayla başa baş çıkıyor.Tarım yapacak çiftçi ne kazanacak elde var 0....
Bu şartlarla tarımdan kazanç sağlamak hayal neler yapılabilir diye başlamak istemiyorum,bu platform bunun için uygun değil sizin hayal gücünüze bırakıyorum :(
Kışlık sebze ekiminide yaptık(Bezelye,Bakla,Soğan,Sarımsak,Roka,Lahana vs.)
Afiyetle yiyeceğiz:)
Biz yazımızı hazırlayana kadar Buğdaylarımız çimlendi bile :)
Bir sabah Burhaniyeye giderken,taşların arasına sıkışmış bir Atmaca gözüme ilişti.
Pençesi taşların arasında kalmış bir sopa yardımı ile pençesini kurtarıp özgürlüğüne kavuşturdum:)))
Hayat her an süprizlerle dolu neyle karşılaşacağınızı bilemiyorsunuz Atmaca ile kesişen zamanda yaşadıklarımız entresandı ona yardım etmek istediğimi bilmiyordu yanına yaklaşınca gagası ile kendini korumaya çalışıyor elinden geldiğince saldırıyordu.Kurtulunca hiç tepki göstermedi sakince
uzaklaşıp gitti.
İnsan kuş misali bir sabah gözümüzü açtık İstanbula inmişiz:)
Sevgili yeğenim Fırat'ın oranize ettiği aile yemeğine katılmak için gittik harika bir yemekti
Eğlendik,güldük,hasret giderdik bizim neşemize diğer insanlarda ortak oldu.
Bir süprizde Saadet ablamdan geldi,ilk kişisel resim sergisini açıyormuş bu açılışı kaçıramazdık
misafirliğimizi birgün erteledik.
İstanbul Bölge idare Mahkemesi Başkanı Ahmet Cüneyt YILMAZ eşliğinde açılış yapıldı.
Sergi 26 ocak 2018 kadarda devam edecek ziyaret etmek isteyenler için.
İstanbul Bölge Mahkemesi - Mahmutbey
Ablamın kendine olan güveni,resim sanatına verdiği emeği ve azmi için tebrik ediyorum.
Dahada güzel işlere imzasını atacağına eminim.
Süprizler durmak bilmiyor allahım süprizlerle dolu bir ailem var harika bir duygu bu:)
Son görev yeri İstanbul Bölge Mahkemesi 5.Vergi Dava Daire üyesi olan 1.sınıf Hakim SEBAHAT DEMİR
O BENİM ABLAM,
Gurur duyduğum önünde saygı ve sevgiyle durduğum ablam 18 Ocak 2018 de emekli oldu.
Sergi açılışı ve Sebahat ablamın plaket töreni aynı gün yapıldı.
Hakkında söylenen güzel sözler,övgüler harikaydı.
45 yıl adaletin terazisini hep dengede tutmuş onur ve haysiyetinden feragat etmeden tüm kararlarını vermiş,cübbesinin hakkını vererek emekli olmuş bir Hakim,bize bu gururu ve mutluluğu yaşattığın için teşekkür ediyorum ablacım.
Emeklilik hayatınında,çalışma hayatın kadar güzel geçmesini diliyorum.
